Sunday and it's so hard to say goodbye
I don't know what to do passing the days without you
Friday night when I see you again...
Sometimes when I'm looking at your face
There's something in your eyes that makes me realize...
I don't wanna be your lover for the weekend.
Bywa tak, że nie ma osoby, z którą można się podzielić pierdołkami większymi bądź mniejszymi, dlatego drogi blogu postanowiłam do Ciebie wrócić. O! :)
Przy okazji wspomnę o dniu wczorajszym. Po szkole pojechałam do katedry. Anioł Pański + spowiedź... tego mi było trzeba! (Popołudniu byłam u mojego kochanego Oskarka). O 19:00 poszłam na mszę oazową. Później ksiądz zaprosił studentów do siebie. Początek był "fe". Zaczęło się od tematu szkoły, a jak wiadomo, w moim przypadku nie ma powodów do dumy. Oprócz mnie byly tam jeszcze 4 osoby. Za trzema z nich szczerzę mówiąc nie przepadałam (w młodości ;)), czwartej nie znałam. No i ...zaskoczyli mnie pozytywnie :) Ktoś z góry miał w tym interes. Dziękuję :)
Pochodzenie i opis medalika Św. Benedykt miał w swym życiu wielkie nabożeństwo do krzyża świętego jako znaku zbawczej miłości Jezusa Chrystusa. Często czynił znak krzyża. Z jego pomocą pokonywał własne ciężkie pokusy. W życiu św. Benedykta, Bóg mocą tego znaku w cudowny sposób niweczył złe zamiary i omamy szatańskie, jak opisuje to papież Grzegorz Wielki w II księdze Dialogów. W XVII w. ustalił się ikonograficzny typ medalika, z wizerunkiem św. Benedykta na jednej stronie i krzyżem z literami na odwrocie. Ten medal rozszedł się z Niemiec, gdzie został po raz pierwszy wybity, po całej katolickiej Europie.
Z jednej strony (awers) medal przedstawia św. Zakonodawcę trzymającego w prawej ręce mały krzyż, a w lewej księgę (świętą Regułę); na obrzeżu widnieje napis: Eius in obitu nostro praesentia muniamur (Niech Jego obecność broni nas w chwili śmierci). Przy postaci świętego - napis: Crux sancti patris Benedicti (Krzyż świętego Ojca Benedykta).
Poniżej tego napisu, po prawej ręce Zakonodawcy przedstawiony jest pęknięty kielich, z którego wypełza wąż. To nawiązanie do rozpoznania przez św. Benedykta trucizny podanej mu przez wrogów w Vicovaro. Na tej samej wysokości, po lewej ręce Świętego, kruk z rozpostartymi skrzydłami kroczy obok chleba. To przypomnienie innego wydarzenia z życia św. Benedykta. Nakazał on krukowi ukrycie zatrutego chleba, który miał uśmiercić Zakonodawcę.
Druga strona medalu (rewers) ma pośrodku wielki krzyż. Nad nim widnieje dewiza zakonu benedyktyńskiego: Pax- Pokój. Na czterech polach wyznaczonych przez ramiona krzyża znajdują się litery: C S P B- Crux Sancti Patris Benedicti (Krzyż Świętego Ojca Benedykta). Na belce pionowej krzyża, od góry do dołu: C S S M L- Crux Sacra Sit Mihi Lux (Krzyż święty niech mi będzie światłem).
Na belce poprzecznej: N D S M D- Non Draco Sit Mihi Dux (Diabeł -dosłownie: smok- niech nie będzie mi przewodnikiem). Na obrzeżu medalika znajduje się napis; litery na prawo: V R S N S M V – S M Q L I V B: Vade retro Satana, Numquam Suade Mihi Vana – Sunt Mala Quae Libas, Ipse Venena Bibas ( Idź precz szatanie, nie kuś mnie do próżności. Złe jest to co podsuwasz, sam pij truciznę).
Pewnego dnia kraj ludzi muchomorów nawiedził zły smok Bowser, który za pomocą swojej magii pozamieniał mieszkańców w bloki i goombasy. Tylko księżniczka może zdjąć urok, ale została porwana.
Choroba jest klasztorem, który ma swoją regułę, swoją ascezę, swoje ciszę i swoje natchnienia.
Czekam na poniedziałek...